Khadija Kopa ameanza kuyasimulia maisha yake, amekwenda kuanza shule
hukumoyo wake ukiwa na hofu kwa kuona kwamba sasa ni wakati wa kuchapwa
fimbo kama walivyokuwa wengine.
Malkia wa mipasho tanzania, Khadija KopaAnaishi na bibi yake, bi
Biubwa lakini mara kwa mara mama yake amekuwa akifika hapo kwa ajili ya
kumsalimia.
Siku hiyo nikaoneshwa darasa ambalo nilitakiwa kuwepo na kuanza masomo rasmi. Hakukuwa na mwanafunzi aliyekuwa akisoma, kwa sababu tulikuwa wadogo, muda mwingi tulikuwa tukipiga stori tu na vurugu za hapa na pale.
Katika kusoma kwangu shuleni hapo, nikabahatika kupata marafiki
wengi, ila asilimia kubwa walikuwa wanaume. Ninaowakumbuka, mmoja
alikuwa Salum na mwingine aliitwa Mohammed.
Hao ndiyo nilikuwa karibu nao, nilicheza nao na kula wote shuleni.
Nilipokuwa sina hela, walichokuwa wakinunua tulikula wote kitu
kilichonifanya kuwa karibu nao kwa kiasi kikubwa.
Alikuwa akiwaachia madaftari marafiki zake
Kwa sababu nilipenda sana michezo shuleni, kuna siku nyingine
tulipotakiwa kurudi nyumbani, niliwakabidhi madaftari yangu wenzangu
wanipelekee nyumbani na mimi kubaki shuleni nikicheza.
Hayo ndiyo yalikuwa maisha yangu, japokuwa nilitakiwa kusoma lakini
wakati mwingine michezo ilionekana kuwa bora zaidi ya masomo. Kila
nilipokuwa nikirudi nyumbani, bibi alikuwa akiniambia kwa upole kwamba
sikutakiwa kuwakabidhi watu madaftari yangu bali nilitakiwa kurudi nayo
nyumbani mwenyewe.
BIBI AMDEKEZA
Bibi alinidekeza kama yai, hata pale nilipokuwa nikifanya makosa
ambayo nilitakiwa kufokewa au kuchapwa, alikuwa akiniambia kwa sauti ya
upole mno. Maisha niliyokuwa nikiishi naye, alionekana kwamba alitaka kunifundisha mengi kuhusu maisha.
Nilifurahi japokuwa na mimi nikaongeza ujeuri zaidi. Hata yale mambo
mabaya, kwangu niliyaona mazuri na kuyafanya, bibi akabaki akiniambia
maneno ya upole tu, alikuwa akinipenda mno na hakutaka kunikasirisha
Khadija mimi.
**
Japokuwa nilikuwa mtoto mdogo lakini niliutambua upendo ambao mama
yangu alikuwa akinionesha. Alikuwa mama wa kipekee sana ambaye kila siku
ilikuwa ni lazima afike nyumbani hapo na kunijulia hali.
Nilikuwa nikiishi na bibi lakini kama inavyojulikana kwamba damu nzito kuliko maji, nilipokuwa na mama nilijisikia furaha zaidi.
Sikuwa nimemuuliza kuhusu baba yangu kwani mara nyingi alipokuwa
akifika hapo nilikuwa nikisahau na hata kama ilitokea kukumbuka, basi
ilikuwa ngumu kumuuliza kwani nilikuwa mdogo.
ALETEWA NGUO NA MAMA YAKE
Kudhihirisha mapenzi makubwa aliyokuwa nayo juu yangu, mama alikuwa
akiniletea nguo mara kwa mara hata wakati mwingine kuniletea tende.
Naweza kusema kwamba nilikuwa tofauti na wanafunzi wengine. Kidogo,
kichwa changu kilikuwa na akili japo hazikuwa nyingi kama za wanafunzi
wengine ambao walikuwa wakiongoza darasani.
ALALAMIKIWA KUWA NA MARAFIKI WA KIUME
Mwaka 1977, nilikuwa darasa la tano. Kama kawaida yangu marafiki
zangu wengi walikuwa wavulana. Kulikuwa na kundi kubwa la wasichana
waliokuwa wakinichukia lakini sikutaka kujali, bado urafiki na wavulana
ulizidi kuongezekahuku kila siku nikiendelea kuwa na marafiki wapya.
“Unavaa ushungi halafu unakuwa na marafiki wanaume?” aliniuliza
mwanafunzi mmoja wa kike, siku hiyo niliitwa katika kundi la wasichana
wenzangu kama kusutwa.“Kwani dhambi?” niliuliza kwa kifupi swali
lililowakasarisha zaidi.
Hawakunijibu swali langu, walibaki wakinisonya lakini sikujali.
Naweza kusema nilipenda urafiki na wavulana kwa sababu wengi walikuwa wakijiamini sana tofauti na wasichana kipindi kile.
Nilipokuwa na tatizo, wavulana walikuwa wepesi kunisaidia tofauti na
wasichana. Tulikuwa na umri mdogo lakini tayari marafiki zangu wachache
wasichana walikwishanionesha kwamba sikutakiwa kuwaamini.Kila wakati
walipokuwa wakikaa, maongezi yao hayakuwa mazuri kitu kilichonifanya
niachane nao na kuendeleza urafiki wangu na wavulana.
AENDA MADRASA
Nilipokuwa nikirudi nyumbani, nikawa najiunga na Madrasa. Japokuwa
nilikuwa nikisoma shule lakini bibi alimshauri mama kwamba sikutakiwa
kupata elimu ya dunia tu bali na kuifahamu zaidi dini yangu ya Kiislam.
Kila nilipokuwa nikirudi nyumbani, nilivaa kanga zangu na kujivika
ushungi, baada ya hapo, nachukua juzuu na kuelekea Madrasa.Ustaadhi
aliyekuwa akitufundisha siwezi kumkumbuka jina lake, ila alikuwa mmoja
wa walimu bora kabisa ambaye kila siku alikuwa akihakikisha kwamba tunaelewa na kufanya kile tulichokuwa tukitakiwa kukifanya.
Watoto wengi wa Zanzibar walikuwa wakikusanyika katika Madrasa hiyo
na kupata elimu ya Kimungu. Japokuwa nilikuwa nikipenda sana kwenda
kusoma chuoni lakini kitu ambacho kilikuwa kikinitesa zaidi kilikuwa ni
fimbo tu.
Mwalimu alikuwa akituchapa sana pale tulipoonekana kuleta uzembe
katika masomo. Tulichukia lakini mwisho wa siku tukaona kwamba ilikuwa
sahihi kwani uzembe wetu ndiyo uliosababisha kuchapwa fimbo hizo.
WENZAKE WAPELEKWA MADRASA KWA NGUVU, AOGOPA
Kulikuwa na matukio mengi yaliyokuwa yakitokea, kulikuwa na watoto
ambao kamwe hawakupenda chuo, cha kusikitisha, wengi walikuwa watoto wa
mahustaadhi na mashehe wakubwa.
Hao, walikuwa wakifuatwa mitaani na kubebwa juujuu na kuletwa chuoni
ambapo walikutana na fimbo nyingi zilizonifanya kuogopa zaidi hivyo
kunifanya kuhudhuria chuoni kila siku bila shuruti.
Mpaka kufikia kipindi hicho, sikujua kama nilikuwa na kipaji cha
kuimba, nilijichukulia kawaida sana lakini nilipofika darasa la saba,
hapo ndipo nilipogundua kwamba mbali na ukimya wangu,
uoga wangu, pia Mungu alikuwa amenipa kipaji cha kuimba ambacho
niliamini kingeweza kunisaidia maishani japokuwa sikuwa na uhakika kwa
kuwa mambo ya kuimbaimba yalikuwa Bara na si Zanzibar kama ilivyokuwa
sasa.
No comments:
Post a Comment