SIMULIZI TAMU YA KHADIJA KOPA-3

MAPENZI YA MAMA YAMTESA, MWENYEWE AMTOROKA
ILIPOISHIA
Khadija Kopa aliishia pale aliposema kwamba katika kipindi hicho ndicho alipogundua kwamba mbali na ukimya wake, uoga wake lakini Mungu alikuwa amempa kipaji cha uimbaji. Hivyo aliamini kwamba kingeweza kumsaidia katika maisha yake ya baadaye.
                                 Malkia wa miondoko ya taarabu, Bi Khadija Omari Kopa.
ENDELEA...
Nilipofika darasa la saba, hapo ndipo niligundua kwamba nilikuwa na uwezo wa kuimba, mbali na sura nzuri ambayo Mungu alikuwa amenibariki lakini pia alinipa sauti nzuri.
Katika Chuo cha Madrasa tulikuwa tukiimba huku wavulana wakipiga madufu, hapo ndipo nilipoendelea kujiridhisha kwamba sauti yangu ilimvutia kila mmoja kiasi kwamba mwalimu wetu akanifanya kuwa kiongozi wa chuo kile katika uimbaji.
Wanachuo wengi wakaanza kuisifia sauti yangu, ilikuwa ni ya kipekee sana ambayo kwa kila aliyekuwa akiisikia alikuwa akishangaa. Kuna wanachuo wengine walitaka niwafundishe lakini sikujua ni kwa namna gani ningeweza kufanya hivyo.
WASICHANA WAMCHUKIA
Siku zikaendelea kukatika, nilijijengea heshima mpaka shuleni, maisha yangu yalikuwa tofauti na maisha ya wanafunzi wengine, nilikuwa mfano wa kuigwa japokuwa kulikuwa na wasichana wengine ambao hawakupendezwa na sifa nilizokuwa nikipewa.                                  Khadija Kopa akiwa ni mwenye furaha.
“Anapenda sifa, kwanza wala siyo mzuri.”
“Umeona, kwanza wala havutii, hawezi hata kuufunga ushungi wake,” alisema msichana mwingine.
Hayo yalikuwa maneno machache ambayo ninaweza kuyakumbuka mpaka leo hii, wasichana wengi walikuwa wakinichukia kwa sababu tu sikuwa nikitaka urafiki nao, hicho ndicho kilikuwa chanzo cha hayo yote.
Kwa darasani, kama kawaida sikuwa na uwezo mkubwa lakini sikuwa miongoni mwa wanafunzi waliokuwa wakifanya vibaya. Japokuwa kulikuwa na masomo ambayo sikuwa nikiyapenda, lakini kiukweli nilipenda somo la hisabati na ndilo ambalo nilikuwa nikifanya vizuri zaidi.
Japokuwa kuna baadhi ya watu wanaweza kunichukulia vibaya lakini ningependa kuyaweka wazi maisha yangu kwamba nilizaliwa katika familia iliyomjua Mungu na hata nilipokuwa nakua, bado niliendelea kuishi katika maisha hayo.
Sikuwahi kukosa kwenda msikitini, ilikuwa ni nadra sana kwa mtoto wa Kiislamu hasa Zanzibar kukosa kwenda msikitini. Mtaa mzima kulikuwa na watoto wa Kiislamu, kwa hiyo linapofika suala la kwenda msikitini, kutokwenda lilikuwa jambo gumu.
AMSUMBUA BIBI KUHUSU MAMA
Mama hakuweza kunitenga, japokuwa katika kipindi hicho alikuwa akija mara chache sana lakini nilikuwa nikimpenda sana. Niliyamisi sana mapenzi ya mama, hakukuwa na kitu nilichokuwa nikikitamani kama kuwa karibu na mama yangu.
Si kwamba bibi hakunipa malezi mazuri, la hasha! Alinipa lakini upendo wa mama huwa ni wa kipekee sana kwa mtoto, hivyo nikatamani kuishi na mama yangu.
“Bibi, mama yangu yupo wapi?” nilimuuliza bibi yangu.
“Atakuja tu. Subiri.” Alinijibu kwa sauti ya chini.
“Lakini ninataka kumuona mama yangu, ninataka kukaa na mama yangu bibi.”
“Sawa. Akija mwambie hayo yote.”
“Atakuja lini?”
“Hivi karibuni.”
“Lini?”
“Usijali. Atakuja tu.”
Nilionekana kama msumbufu lakini ukweli wenyewe ni kwamba nilimkumbuka sana mama yangu. Kama kuishi na bibi, nilikuwa nimekwishayazoea mapenzi yake na hivyo nilitaka kuyaonja mapenzi ya mama yangu.
Kila siku niliendelea kumwambia bibi kwamba nilimtaka mama yangu arudi tena lakini ahadi zake zilikuwa zilezile kwamba kuna siku angekuja.Wiki nzima nilimsubiria mama yangu, kitendo cha kuja mara mojamoja na kuniachia fedha za matumizi pamoja na zawadi mbalimbali sikufurahishwa nacho, mapenzi yake yalikuwa ni zaidi ya fedha na zawadi.
Sikuwa na jinsi, kwa umri wangu, Zanzibar ilikuwa kubwa, kitendo cha kusema niondoke na kuelekea mitaani kwa ajili ya kumtafuta mama yangu lilikuwa jambo gumu, hivyo nilitakiwa kusubiri kitu kilichonifanya kuziona siku zikienda taratibu kwa mwendo wa kinyonga.
MAMA AMTEMBELEA TENA, AMNG’ANG’ANIA
Nakumbuka wikiendi ya siku hiyo, kama kawaida mama alikuja tena nyumbani. Sikuwa mahali hapo, nilikuwa tuisheni. Alipofika, bibi alimwambia kila kitu kilichoendelea kwa wiki hiyo, hivyo hakutaka kuondoka.
Niliporudi na kumuona, nikashindwa kuvumilia, nikamsogelea mama na kumkumbatia kwa furaha, nilimng’ang’ania sana na sikutaka kumuachia.
“Nataka kuondoka na wewe....nataka kuondoka na wewe....” nilimwambia mama huku nikilia.
Japokuwa alinibembeleza kwa kuniambia maneno matamu lakini sikutaka kumuelewa, kumuachia aondoke na kuniacha nikiwa na bibi, lilikuwa jambo gumu kutokea, nilichohitaji ni kuondoka naye tu.
Siku hiyo mama hakutaka kuondoka, akaamua kulala hapohapo huku usiku mzima nikiwa nimemng’ang’ania kwani sikutaka aniache kwa bibi, hukohuko alipokwenda, nilitaka kwenda naye.
Nilipoamka asubuhi, hakuwa ameondoka, nilikuwa naye pembeni huku akinionyeshea upendo wa hali ya juu niliokuwa nikiutamani kutoka kwake. Ilipofika saa mbili asubuhi, akaniambia niende madrasa.
“Nataka kubaki na wewe mama,” nilimwambia. Kila nikikumbuka kipindi hicho, huwa ninabaki nikicheka tu, nilimng’ang’ania mno mama yangu.
“Nenda madrasa, ukitoka huko, tutakwenda wote.”
“Utanikimbia.”“Siwezi kukukimbia. Nenda kwanza chuo.”
MAMA AMTOROKA
Nilikubaliana naye lakini moyoni nilikuwa na wasiwasi mno, nilijua angenitoroka. Nilikubali kwenda chuoni lakini bado sikujisikia amani kabisa. Sikusoma kwa raha, mawazo yangu yalikuwa kwa mama tu.
Kitu kilichoniuma siku hiyo, ni kwamba niliporudi nyumbani, mama hakuwepo, alikuwa amekwishaondoka. Vuta picha niliumia kwa kiasi gani.
“Atarudi tena,” aliniambia bibi, sikutaka kumsikiliza, nikaondoka na kuelekea chumbani, nikaufunga mlango kwa ndani na kuanza kulia, sikutaka kuufungua na sikutaka kuonana na mtu yeyote, niliyakusanya mashuka na kuyalalia, machozi yalikuwa yakinibubujika, siku hiyo, sikutaka hata kula.
Nilihitaji sana mapenzi ya mama maishani mwangu.